บทที่ 204

คำพูดของฉือเซวียนราวกับสายฟ้าฟาดลงข้างหูของฟ่านเหรา เสียงรอบข้างพลันเงียบหายไป เหลือเพียงรอยยิ้มอันเต็มไปด้วยความมุ่งร้ายของฉือเซวียนตรงหน้า

ผ่านไปครู่ใหญ่ เธอถึงเพิ่งจะหาเสียงของตัวเองเจอ “เธอพูดว่าอะไรนะ?”

ฉือเซวียนทำสีหน้าเยาะเย้ย “เธอก็ได้ยินชัดเจนแล้วไม่ใช่หรือไง?”

มือของฟ่านเหราที่ปล่อยอ...